Kerstwensen van de krant
Vissen
De oude roestige bel klinkt luid en duidelijk. Ik loop naar
de deur maar verwacht geen bezoek.
Er staat een mevrouw in een donkerblauw regenpak, terwijl er
een vaag zonnetje schijnt. Ze draagt doorzichtige latex handschoenen en staat
op veilige afstand van de achterdeur. In haar rechterhand heeft zij een soort
hengel. Aan het uiteinde bengelt een klein visnetje. Door de mazen van het net,
zie ik iets donkerblauws, rechthoekig van vorm. Het is duidelijk geen vis. De
mevrouw tovert een stralende glimlach tevoorschijn , vergezeld van een
kerstwens. “De Volkskrant wenst u prettige kerstdagen.” Nu trekt ze haar
wenkbrauwen op en kijkt mij vragend aan. Ik pak mijn portemonnee en open deze.
Mevrouw kijkt mij hoopvol aan en wijst naar haar visnetje…
Een bijzondere ontmoeting op maandagmiddag…