Verhaal gemaakt tijdens het schrijfcafé n.a.v. het woord 'Liefkneuzing'.
Liefkneuzing
Dat kleine warme gezichtje nestelt zich veilig in mijn hals.
Voorzichtig verkent ze mijn gezicht. Eerst haar wang tegen de mijne. Ze snuift
mijn geur op. Met open mond, waar het kwijl uitloopt, tast ze mijn gezicht af.
Dan begint ze te happen in mijn wangen. Terwijl ze naar lucht hapt en sporen van speeksel achterlaat, als de sporen van een slak op het tegelpad in de tuin, kijkt ze mij tussendoor even aan met haar grote kijkers.
Dan gaat ze door met haar verkenningstocht en probeert een hap uit mijn wang te
nemen. Een onbegonnen missie. Ik voel het kartelrandje van haar eerste tand en
koester dit moment. Dit zou ik een liefkneuzing willen noemen. Gevoelig,
liefdevol, voorzichtig en tegelijkertijd aftastend.
Een liefdevolle ontdekkingstocht naar de moeder van haar
moeder…